Maarten van Roozendaal - Moe

      [Verse]

C
Veel te vroeg, de wekker gaat
F
Buiten is het nog licht, dat klote-apparaat
C
moet je dus opstaan, dekbed opzij
F                     
Eerst een voet eruit, dan allebei
C
Erop gaan staan, tachtig kilo zwaar
F              C            F  G
Elke dag weer, jaar na jaar
C
En dan in bad, wat een theater
F
Al dat schuim en al dat water
C
En dan ook nog met zeep in je ogen
F
Dat hele lichaam weer af staan drogen.
C
In de kleren van top tot teen,
F
Je broek, je hemd, je trui er overheen
C
Je sokken, pantoffels, wil je gaan eten
F                  G
Kan alles opnieuw, onderbroek vergeten.


[Chorus]

F              D
O, was ik maar dood
F              D
Wat een gedoe
F             D
Elke dag weer leven
F              G
Het maakt me zo
F
Moe


[Bridge]

C F G


[Verse]

C
En als je dan nog kan, zet het op een lopen
F
Want daar zijn de gordijnen en die moeten open
C
Je ogen doen zeer van al dat zicht
                  F                    G
En dan de wereld, die daar achter ligt
C
Mensen hier en mensen daar
F
En overal mensen en ze doen maar
C
Ze bouwen aan hun carriere, hebben een kater
F                           G
halen de bus of springen in het water
C
De een is rijk, stinkt naar koude kak
         F                             C  G
De ander arm, vreet uit een vuilnisbak
C 
En dan al die huizen met al die daken
F
En al die fietsen met al die spaken
C
En al die auto's en al dat geld
F                         G
En al die vrede en al dat geweld


[Chorus]

F              D
O, was ik maar dood
F              D
Wat een gedoe
F            D
Elke dag die wereld
F              G
Het maakt me zo
F
Moe


[Bridge]

C F G


[Verse]

C
En dan die aarde zwaar overdreven
F
En maar zwaaien en maar zweven
C
En maar tollen als een kip zonder kop
F                          G
Biljoenen jaren, het houdt niet op
C
En mijn zuster op een racefiets en mijn tante in de tram
F
En van het concert des levens krijgt niemand een program
C
Dus dan maar overeind, wat het ook kost
F                                   G
Je weet maar nooit, misschien is er post
C
Want de PTT stelt je nooit teleur
F
Het ontbijt slaan we over, op naar de deur
C
Een belastingaanslag, wat een kolder
F                          G
Een afschrift van de giro, een reclamefolder
C
En een herinnering van het GEB
F                                        
(Die mensen denken zeker dat als je geen 
C                                            F
geld meer hebt, dat het aan je geheugen ligt)
C
Dus daar sta ik dan, blauw van de kou
F                    G               C
En weer, en weer, en weer geen brief van jou
F         C              F         C
Weer geen brief van jou, weer geen brief van jou
F         C              F         C
Weer geen brief van jou, weer geen brief van jou
F         G
Whaa--ooh-hoo


[Chorus]

F              D
O, was ik maar dood
F              D
Wat een gedoe
F        D
Elke dag weer geen brief
F              G
Het maakt me zo
                Am
En het maakt me zo
C                
En het maakt me zo
F               C
En het maakt me zo
F               C   F
En het maakt me zo
    G        C
Het maakt me zo
G   C
Moe