Huskulstjønn (Georg Hagen) Hm E Hm E A E Med makk å nyste i sama lomma, å med rupesekk på ryggjen, Hm F#m ein kniv som heng i belti, i fall eg møter styggjen. Gjeng der på stien, hengjer snøri fast i kvør ei grein, litt småsur å irritera, gjeng å snåvlar mest i kvør ein stein. Refr. D A E Eg skø te Huskulstjønn prøve om fisjen bit, D A E Hm E gjeng upp bratte lie, sveitten driv litt av eit slit. Med soli steikjande i nakkjen, ein sommarkveld sø fin, ein mygg i ny å ne, fer forbi meg sø det kvin. Stampar ivi mo og myr, å langs ein sildrebekk, ein storfuggel fyk upp, eg støppar litt å kvekk. Eg skø te Huskulstjønn å prøve om fisjen bit, æ litt usikker på vegjen, att å fram å hit å dit. Sø slengjer eg ut snøri, sø fær eg vente litt å sjå, fyrar upp eit bål å hengjer kaffikjelen på. Røykjen kvirvlar seg mot himmelen, held myggjen litt på avstand, F#m sø nappar det i snøri, E det kjennest ut som det æ ein skikkleg brand. Eg rykkjer te, å upp av vatnet kjem ein skikkleg rugg, på ein to, tri, fire kilo, litt av ein slugg. No sit eg der med nysta, myrkri sige på sø sakte, no æ det slutt på fiskebite, no æ det myggjen som he makte. Med ein seks meter på hære, sø ruslar eg på vegjen heim, omsider slentrar eg inn på kjøkkenet, der sit mor å sei ??du blei sein. Eg va te Huskulstjønn å prøva om fisjen beit,. va litt usikker på vegjen, av å te va eg litt på leit??.
Source: http://nortabs.net/tab/3980/